Sebastian Cichocki (ur. 1975 w Gliwicach) jest głównym kuratorem i kierownikiem działu badań Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Był kuratorem i współkuratorem wielu wystaw m.in. w pawilonie Polonia na 52. i 54 Biennale w Wenecji, 1:1 Moniki Sosnowskiej (2007), … and Europe will Be Stunned Yael Bartany (2011), Wiek półcienia. Sztuka w czasach planetarnej zmiany (2020), Nigdy więcej. Sztuka przeciw wojnie i faszyzmowi w XX i XXI wieku (2019), Robiąc użytek. Życie w czasach postartystycznych (2016), Zofia Rydet. Zapis socjologiczny. 1978-1990 (2015) i Nowa Sztuka Narodowa. Realizm narodowo- patriotyczny w Polsce XXI wieku (2012) w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Opór form. Nie-wystawa – wypowiedzi wizualne w ramach Forum Przyszłości Kultury (Teatr Powszechny, 2017), Rainbow in the Dark. On the Joy and Torment of Faith (SALT, Stambuł, 2014, Malmö Konstmuseum, 2015). Cichocki koncentruje się na przenikaniu się sztuki i aktywizmu na rzecz klimatu, antyfaszyzmu i feminizmu. Współpracuje m. in. z Dhaka Art Summit w Bangladeszu, Mumbai Art Room w Indiach, Association de Arte Útil, Konsorcjum Praktyk Postartystycznych, jest członkiem zespołu badawczego „Rewinding Internationalism” w Van Abbemuseum w Eindhoven. Jest również kuratorem biennale 40. EVA International, odbywającego się w Limerick w Irlandii w dniach 31 sierpnia – 29 października 2023 r.
W projekcie Endospory- razem z Jagną Lewandowką – był odpowiedzialny za program merytoryczny, wybór osób zaangażowanych w realizację projektu – autorów tekstów, osób prowadzących zajęcia ze studentami czy autorów wideo wykładów.
